Wydawca treści Wydawca treści

Plan Urządzania Lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat.

Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.

Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu

Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki.  Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.

Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.

Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:

·         opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,

·         analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,

·         program ochrony przyrody,

·         określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).

Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.

Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy Nadleśnictwa Łosie

Lasy Nadleśnictwa Łosie

Nadleśnictwo Łosie zarządza 16,8 tys. ha lasów państwowych i sprawuje nadzór nad gospodarką leśną w 2.3 tys. ha lasów prywatnych.

Lasy Nadleśnictwa Łosie położone są Beskidzie Niskim, w dorzeczach Ropy i Białej, głównie na stokach i grzbietach pasm górskich, zbudowanych z  gruboławicowych, różnoziarnistych piaskowców i łupków tworzących flisz karpacki. Obecna rzeźba terenu jest  wynikiem procesów górotwórczych w orogenezie alpejskiej i działalności lodowców w okresie czwartorzędu. Powstały wówczas pasma i szczyty górskie, z których najwyższe to:  Lackowa (997 m n.p.m.), Ostry Wierch (930 m n.p.m.), Jaworzyna (881 m n.p.m.).

Przeważają gleby brunatne występujące na ponad 90 % powierzchni. Na pozostałej części występują gleby płowe, rdzawe,  glejowe, a w dolinach rzek mady rzeczne. W warunkach panującego klimatu umiarkowanego o charakterze klimatu górskiego oraz w wyniku długotrwałego procesu rozwoju roślinności, na glebach tych wykształciły się siedliska leśne. Przeważającym typem siedliskowym lasu jest las górski świeży, zajmujący ponad 93 % powierzchni. W pozostałej części występuje las górski wilgotny i las mieszany górski, a w terenach nadrzecznych las łęgowy górski i ols jesionowy górski.

W Nadleśnictwie Łosie dominują drzewostany bukowe i jodłowe. Istotny udział w składzie gatunkowym drzewostanów ma także sosna, pochodząca z okresu powojennych zalesień gruntów rolnych. Drzewostany sosnowe jako niezgodne z siedliskami górskimi od kilku dziesięcioleci są stopniowo przebudowywane na bukowo-jodłowe. W formie domieszki  w składzie gatunkowym występują właściwie wszystkie gatunki lasotwórcze. Znaczący udział wykazują: modrzew, jawor, świerk, olsza szara, brzoza, jesion, grab. Znaczenie biocenotyczne mają: wiązy, dęby, olsza czarna, osika, lipa, trześnia i in.

Lasy Nadleśnictwa Łosie charakteryzuje wyjątkowe bogactwo florystyczne.

Krzewy i rośliny runa to ważne elementy ekosystemu leśnego. Spośród nich występuje kilkadziesiąt gatunków podlegających ochronie gatunkowej, m.in.: obrazki alpejskie, storczyk plamisty, podkolan biały, listera jajowata, gółka długoostrogowa, buławnik mieczolistny, kruszczyk błotny i szerokolistny, storczyk męski, dziewięćsił bezłodygowy, zimowit jesienny, śnieżyczka przebiśnieg, lilia złotogłów, pokrzyk wilcza jagoda, widłaki goździsty i jałowcowaty, paprotnik kolczysty, podrzeń żebrowiec.